بله؛ از قهرمانی حرف زدن زود است. برای ایجاد باور قهرمانی اما می شود از امروز حرف حرفش را زد و نقشه اش را کشید.این کار اگر حساب شده انجام شود، نتایج خوبی خواهد داشت. یکی این که باعث افزایش این باور در ذهن بازیکن ها می شود که با تراکتور هم می توان قهرمان شد. این برای تیمی که سابقه این کار را ندارد بسیار حیاتی است. با صحبت کردن از قهرمانی می توان برای بازیکن ایجاد تکلیف کرد. او احساس خواهد کرد که در تیم بزرگی بازی می کند؛ تیمی که طرفدارانش انتظار قهرمانی دارند و او باید برای براورده کردن این انتظار تلاش کند.این نکته در مورد هواداران تراکتور نیز صادق است. ما چرا نباید ایمان داشته باشیم که تیممان قهرمان خواهد شد؟ این طلسم تاریخی که در ذهنمان ریشه کرده، با به دست آوردن اولین قهرمانی شکسته می شود اما تا شکستن طلسم و تا آن روز، مهم ترین مساله ایجاد باور قهرمانی است. شاید هر روز باید به خودمان پاسخ دهیم که چرا نه؟این راه ماست. روزی که در لیگ یک بودیم و یک روز به لیگ برتر آمدیم. یک روز در میانه جدول بودیم و روز دیگر تا روزهای آخر مدعی قهرمانی بودیم و سهمیه آسیا گرفتیم. اگر قرار به ادامه این روند باشد نوبت قهرمانی است.این اما به دست نمی آید مگر این که ایمانش را داشته باشیم و ایمان یعنی این که با دو سه تا برد پیاپی توهم نزنی و با دو سه تا باخت هم به هم نریزی. چرا؟ چون این راه ماست تا قهرمانی.