| اهراب نیوز:همه‌ی تبریزی‌ها، به مدد تکرارِ مدامِ نامِ «دره‌ی ترلان» از سوی مسئولینِ مربوطه! این دره را می‌شناسند. و نه‌تنها می‌شناسند، بلکه تصور می‌کنند که اینجا هم یکی از محلات قدیمی تبریزِ کهن است که از سده‌های دور، برجای‌مانده. و احتمالاً این را هم تصور می‌کنند که «ترلان» یکی از پهلوانان و عیاران و قهرمانان این شهر بوده که برای مبارزه با عمّال حکومتِ جور، در آن درّه پناه گرفته و اردو زده و مبارزه کرده است! انصافاً هم چنین مسمّای پرشکوهی را جز این پندار، شایسته نیست. وقتی مسئولینِ مربوطه‌ی این شهر، یک خط در میان، در رپرتاژهای پرتعدادِ خدمات خود، از تحولاتِ «ترلان دره‌سی» سخن می‌گویند، بر مخاطبِ منفعلِ این رپرتاژها حرجی نیست اگر چنان پندارهایی درباره‌ی جناب «ترلان» و درّه‌اش داشته باشد. در ادبیات «رسمی» و «حقوقی» مسئولینی که جایگاه «رسمی» و «حقوقی» دارند و از قضا یکی از تکالیفشان، مدیریت نام‌گذاری معابر و محلات است، چنان از ترکیبِ «ترلان دره‌سی» استفاده می‌شود، که هیچ تردیدی در اصالتِ این تسمیه نمی‌شود رواداشت.چطور می‌شود در اصالت و قطعیت این نام‌گذاری تردید داشت وقتی «شهرشناسانِ شهرساز» با آب‌وتاب و اعتمادبه‌نفس کامل و تکیه و تاکیدِ شدید و غلیظ و با رعایتِ دقیق تمامِ مخارجِ حروف، در رسانه‌های عمومی و به‌ویژه رسانه‌ی ملی، از این عنوان استفاده می‌کنند؟این جناب «ترلان» حقیقتاً شایسته‌ی چنین ضریب و اعتباری است! وقتی او توانسته در سه دهه‌ی گذشته، «جریانی اجتماعی و فرهنگی» را در حاشیه‌ی شمالی تبریز رهبری کند که محصول آن، هزارانِ افیون‌زده‌ی خانه‌خراب و هزاران خانواده‌ی بی‌خانمان باشد، باید هم اسمش بیفتد بر سر زبان‌ها. وقتی او در این شهرِ درندشت، با وجود این‌همه مسئولِ عریض و طویل و پهناور، می‌تواند آقابالاسرِ صدها جوان و نوجوانِ بخت‌برگشته باشد و آن‌ها را بکشاند بر سر سفره‌ی قمار و عیاشی و بنشاندشان به خاک سیاه، چرا نباید اسمش در تاریخِ تبریز ثبت شود؟قیافه‌ی جناب ترلان، وقتی اسمش را از زبان عالی‌رتبه‌ترین مقام‌های استان در رسانه‌ی ملی می‌شنود، دیدنی است؛ حس غرور وجودش را فرامی گیرد حتماً. لابد در پوست خودش نمی‌گنجد وقتی اسم خودش را گوگل جستجو می‌کند و می‌بیند نامش بیشتر از نام «شهید محمد تجلا» تکرار شده!جناب ترلان، با محاسباتِ امروزی، موفق‌تر از بسیاری مدعیانِ کار اجتماعی و فرهنگی و حتی اقتصادی عمل کرده است! یک «بخش خصوصیِ تمام‌عیار» بوده است برای خودش. استقلال مطلق داشته در مدیریتش.جناب ترلان، از معدود نام‌آورانی است که نامش در دوره‌ی حیاتش، بر محل سکونت و حکومتش نهاده شده و این سنتِ حسنه، که مشاهیر را در زمانِ حضورشان در جمعمان، قدر بدانیم و بر صدر بنشانیم، در موردِ این جناب، استثنائاً اتفاق افتاده است. این استثنا را باید تکثیر کرد! پیشنهاد می‌شود شورای شهر تبریز هم کمیسیون فرهنگی اجتماعی‌اش را ملزم کند به برگزاری آیین بزرگداشت جناب ترلان و برای اتمامِ قدردانی و اکمالِ سپاس از آن جناب، تندیسِ ایشان را در همان دره نصب کنند تا همگان بدانند که «مؤثرین و خادمین، تا ابد در یادها خواهند ماند». |  |
↧
درّه‌ی «ترلان»؟
↧