سرویس سیاسی اهراب: سید بهلول حسینی در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی، نماینده مردم میانه در مجلس شورای اسلامی بود، اما وقتی در دوره هشتم، انتخاب نشد، توسط محمود احمدی نژاد رییس جمهور به نهاد ریاست جمهوری خوانده شد و اتاقی در پاستور گرفت و به عنوان بازرس ویژه در کنار دولت بود. در انتخابات ریاست جمهوری هشتاد و هشت نیز به عنوان فرستاده احمدی نژاد به تبریز آمد و ستادهای وی را سامان داد و جعفر مدبر را در حضور کسانی که داعیه حمایت از رییس دولت داشتند، به عنوان مسئول ستاد منصوب کرد. حالا او در نهمین دوره، دوباره به مجلس بازگشته است و به عنوان یکی از نمایندگان حامی دولت شناخته می شود. سید بهلول حسینی دیروز طی یادداشتی در روزنامه ایران، با دفاع از برکناری مرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، حملاتی را به باقر لاریجانی معاون وزیر که او نیز همراه وحید دستجردی از وزارت رفت، متوجه کرد. متن این یادداشت به این شرح است:با اینکه بنده، سرکار خانم دکتر دستجردی را شخصیتی ارزشمند، مکتبی و پرتلاش میدانستم و میدانم و آرزو داشتم که به کار خود ادامه داده و همچنان انجام وظیفه کند، ولی وقتی علت اصلی برکناری ایشان را از طریق رسانهها (و به نقل از وی) متوجه شدم، حق را به دولت و آقای رئیس جمهور دادم، چرا که پذیرفته نیست یک وزیر به خاطر یک مدیر کذایی در زیرمجموعهاش در مقابل رئیس جمهور بایستد. این کار نه قانوناً صحیح است و نه عقلاً و اخلاقاً و منطقاً. آن هم به خاطر یک مدیری که دارای شائبه و حاشیه بوده و به جای انجام وظیفه و خدمت به سلامت و درمان مردم، دنبال مسائل فرعی و حواشی بوده و مسائل سیاسی را وارد حوزه کار و مسئولیت خود کرده است. طبق اطلاع و گزارشهای واصله، این مدیر کذایی نه عملکرد قابل دفاعی داشته و نه مدیر موفقی بوده و نه رفتار درستی با پزشکان و متخصصان، خصوصاً پزشکان دلسوز و متعهد داشته است. طبق بعضی از این گزارشها که اطمینانبخش هم هست، ایشان (رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران) با یک روحیه خودبزرگبینی و خودرأیی با همکاران و زیرمجموعه برخورد میکرده و نسبت به بیماران و مردم بیاعتنا و جزو مسئولانی بوده که در اتاقش اغلب به روی مردم و مراجعان بسته بوده است. بهطور مسلم با این روحیات و رفتار و عملکرد، اوضاع بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بهتر از این نمیشود که هست. بنابراین شایسته نبود وزیر سابق بهداشت و درمان برای ماندن چنین مدیری در برابر رئیس جمهور اصرار و ایستادگی نماید. خواهر بزرگواری مثل سرکار خانم دستجردی برای نگهداشتن چنین مدیری، تمامقد در مقابل رئیس جمهور و مافوق خود ایستادند و متأسفانه از او حمایت و تمجیدهای نابجا کردند. یعنی باید گفت همین دلیل حقیقتاً کافی بود که یک وزیر توسط رئیس جمهور برکنار شود.