| کریم پاداش در سال ۶۸ مدیرعامل تراکتور بود و به مدت سه سال در این تیم حضور داشت. وی مدیرعاملی بود که اولین مربی خارجی را به تراکتورسازی شناساند و "واسیلی گوجا" معروف را به فوتبال آذربایجان معرفی کرد. وی سه سال در این تیم حضور داشت و حال که بیش از ۲۰ سال از آن زمان می گذرد حرف های جالبی برای شنیدن دارد. گفتگوی جالبی با وی داشتیم که در ادامه می خوانید. ابتدا در خصوص حضور واسیلی گوجا در تراکتور برایمان بگویید که چگونه وی را شناختید و مقدمات حضور این مربی در تبریز فراهم شد. ما در آن سالها یک نامه به کارخانه تراکتورسازی رومانی دادیم و آنها از ما خواستند تا وضعیت تیم را به آنها شرح دهیم. تراکتور هم در جام حذفی مقام چهارم، پنجم را به دست آورده بود و ما این مسأله را به آنها اطلاع دادیم. آنها در پاسخ "واسیلی گودجا" را به ما معرفی کردند که بعدا به "واسیلی گوجا" معروف شد و مشخصات او را برای ما فرستادند و ما هم دعوت کردیم که او به تبریز بیاید که بعد از ۱۰ روز او به تبریز آمد. کمی از خاطرات آن زمان ها با واسیلی گوجا برایمان بگویید؟ اولین بار که آقای واسیلی گوجا به تبریز آمد ما او را به ورزشگاهی بردیم که تراکتور بازی داشت. او بین دو نیمه به ما گفت که از مربی بخواهیم یکی از بازیکنان را تعویض کند ولی مربی به او گفت که از بازیهای بعدی نظر خود را در تیم اعمال کند و در این بازی تیم تاکتیک دیگری دارد. واسیلی گوجا به این حرف مربی ما خندید و گفت که او نخواهد توانست با من کار کند چون نظر و عقیده من را باور ندارد. واسیلی از همان ابتدا ریز بین بود و مسائل را کاملا موشکفانه بررسی می کرد. گفته می شود که این مربی به زمین های خاکی می رفت و از بازیکنان مستعد استفاده می کرد. در خصوص این اتفاقات بیشتر توضیح دهید. فلسفه کاری واسیلی در تبریز این بود که ما به او گفته بودیم صبح ها تمرین خواهیم داشت و بعدا ز ظهر ها استعداد یابی می کنیم. مثلاا ز ستار نوبر می خواستیم در منطقه حافظ با واسیلی به زمین های خاکی برود و دین محمدی در منطقه خطیب. آن سالها مدارس فوتبال گستردها ی نبود که بتوانا ز بازیکنان آنها استفاده کرد و اینگونه استعداد های خوب را جذب تیم می کردیم. تراکتور در آن سالها هم چنین هواداران پرشوری داشت؟ اینطور کها لان می بینیم ۱۰۰ هزار نفر به ورزشگاه می آیند نبود ولی تراکتور هوادار زیادی داشت و از تراکتور حمایت می کردند. در حال حاضر مسئولان استانی حمایت های خوبی از تیم های ورزشی دارند در آن زمان حمایت ها چگونه بود؟ باور کنید در زمان ما مسئولان سیاسی فقط وعده می دادند و ما هیچ وقت حمایتی از آنها نمی دیدیم. مثلا نمایندگان به ما می گفتند که مشکلات تیم را حل خواهند کرد ولی مثل امروز نبود که واقعا این وعده ها عملی شود و این وعده ها عملی نمی شد. مثل اینکه شما هم به عنوان مدیرعامل مشکلات زیادی کشیده بودید؟ در اوایل که من به عنوان مدیر عاملی تراکتور منسوب شدم بعضی افراد می خواستند که من موفق نشوم. حتی یک بار تصمیم گرفتند زمین چمن تمرین تیم را آبیاری نکنند و به مدت یک هفته به این زمین ها آب ندادند تا بگویند مدیریت من ضعیف است تا اینکه من از مسئولان آتش نشانی یک ماشین آتش نشانی درخواست کردم و با آن ماشین کل زمین چمن را آبیاری کردم تا حساب کار دستشان بیاید و این هم ابتکار جالب ما بود. در حال حاضر چه ایراداتی در فوتبال تراکتورسازی می بینید؟ ایرادی که من به فوتبال امروز تراکتور می گیرم عدم توجه به فوتبال پایه است که شاید عدم هماهنگی با آموزش و پرورش باشد و یا مشکل دیگری وجود داشته باشد. تراکتورسازی یک تیم بزرگ است که باید روی تیم های پایه سرمایه گذاری کند. در گذشته ما امکانات نداشتیم ولی با این وجود این بحث را جدی می گرفتیم ولی امروز باید بیش از این توجه شود. تراکتورسازی تیمی است که پس از ۸ سال توسط مدیریت شفق به لیگ برتر راه یافت و با مدیریت جعفری نیز توانست آسیایی شود. عملکرد این دو مدیر را چگونه مقایسه می کنید؟ من جعفری را موفق تر از شفق می دانم چون هماهنگی خوبی با استاندار و پورجمشیدیان و تربیت بدنی دارد. علاوه بر آن توانسته حواشی را به خوبی کنترل کند و عملکرد بهتری داشته است. صعود تراکتور به آسیا را چگونه می بینید؟ این یک امری است که هیچ کس نمی تواند بگوید من این کار را کردم. چه مدیرعامل، چه هوادار و... همگی دست در دست یکدیگر دادند و این تیم را آسیایی کردند و هیچ کسی نمی تواند منتی بر سر دیگران بگذارد. حضور تراکتور در آسیا را می توان به فال نیک گرفت و امیدوارم موفق شود و باعث افتخار همه ما باشد. |  |
↧
مدیرعامل سابق تراکتور: آسیایی شدن تراکتور منت دار کسی نیست
↧