سریال طولانی و تکراری قطار شهری تبریز با ثبت ۱۲ سال کار اجرایی و عملیاتی برای آن امروزه به موضوعی سرگیجه آور تبدیل شده که حداقل ۱۵ روز یک بار زمان جدیدی برای افتتاح تنها ۷ کیلومتر از این پروژه ۸۰ کیلومتری تعیین میشود که به احتمال قریب به یقین حداقل در این مورد باید در کتاب گینس ثبت جهانی شود. نماینده مردم تبریز ـ آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با فارس در تبریز در این رابطه گفت: زیرساختهای لازم برای تولید واگنهای قطار شهری در تبریز وجود داشته و دارد. محمداسماعیل سعیدی افزود: در شرکت ماشین آلات گروه صنعتی تراکتورسازی ایران و شرکت آهنگری تراکتورسازی زیرساختها و امکانات لازم برای تولید واگن وجود داشته و دارد ولی مسئولان با بیتوجهی به این امکانات نظرشان را معطوف به تولیدات خارجی کردند که اکنون به هر بهانهای از انجام تعهدات خود شانه خالی میکنند. وی با تاکید بر اینکه استفاده از توان داخلی برای تامین نیاز قطار شهری تبریز در این حوزه مانع نیازمندی و دست به دامن شرکتهای خارجی میشد، گفت: مهمتر اینکه این امر زمینه اشتغالزایی و فعال شدن صنعت واگنسازی را در استان فراهم میآورد. سعیدی با اشاره به استفاده و معطوف شدن ذهن مسئولان برای استفاده از تولیدات خارجی گفت: عناصری مسئولان ما را برای توجه به تولیدات خارجی توجیه کرده در حالی که تولیدات داخلی میتوانست جوابگوی نیازها باشد. این نماینده مجلس نهم اظهار داشت: نمایندگان از ابتدای بسته شدن این قرارداد در ریز مسائل قرار نگرفتند ولی با این حال پیگیر انجام تعهدات طرف خارجی برای تحویل واگنهای قطار شهری تبریز هستیم. وی تصریح کرد: مطمئنا تضمینهایی برای انجام به موقع تعهدات طرف خارجی پیشبینی شده که مسئولان باید استفاده از این تضمینها را در دستور کار خود قرار دهند. سعیدی در عین حال اضافه کرد: تنها تامین واگن مشکل قطار شهری تبریز نیست بلکه در بخشهای عمرانی این پروژه نیز نقایصی وجود دارد که باید تکمیل و رفع شود. عضو کمیسیون اجتماعی مجلس نهم نقش این وسیله حمل و نقل درون شهری را در کاهش بار ترافیکی تبریز یادآور شد و گفت: بهرهبرداری از این پروژه با توجه به وجود مجموعههای آموزشی همچون دانشگاه تبریز به عنوان یکی از قطبهای دانشگاهی کشور و همچنین سایر ارگانها و نهادها در بافت مرکزی تبریز میتوان در کاهش ترافیک درون شهری، کاهش هزینههای حمل و نقل، کاهش آلودگیهای زیست محیطی و مهمتر از همه صرفهجویی در زمان هموطنان تاثیر قابل توجهی داشته باشد. مطالعات طرح قطار شهری تبریز در سال ۱۳۸۰ آغاز و عملیات اجرایی این پروژه که در پنج مسیر به طول ۸۰ کیلومتر طراحی شده از سال ۱۳۸۴ آغاز شده است. شبکه خطوط متروی تبریز شامل پنج خط مصوب است که چهار خط آن درون شهری و یک خط آن خارج از حومه است. براساس برنامهریزی انجام شده، مسیر اول به طول ۱۷.۲ کیلومتر از میدان ایلگلی تا کوی لاله و مسیر دوم به طول ۲۲.۴ کیلومتر از دانشگاه آزاد اسلامی تا قراملک است. خط سه به طول حدود ۱۵ کیلومتر و شامل ۱۴ ایستگاه از فرودگاه تبریز آغاز و با عبور از میدان بزرگ آذربایجان و خیابان انقلاب، از طریق میدان دانشسرا و خیابان ارتش به پایانه بزرگ اتوبوسهای بین شهری تبریز جنب بزرگراه شهید کسایی ختم میشود. خط چهار هم به طول ۱۰ کیلومتر شامل ۱۰ ایستگاه به شکل حلقوی در مرکز شهر سه مسیر متروی تبریز را به هم ارتباط میدهد. خط خارج از حومه (مسیر پنجم) نیز به طول حدود ۲۰ کیلومتر به شهر جدید سهند ختم میشود. خط یک متروی تبریز از ایلگلی تا کوی لاله به طول ۱۷.۲ کیلومتر از چهار بخش تشکیل شده است. بخش اول خط یک متروی تبریز که به صورت تونل نیمه عمیق خواهد بود، از طریق ضلع غربی بلوار شهید باکری ایلگلی را به سه راهی راهنمایی متصل می کند. بخش دوم خط یک متروی تبریز از سه راهی راهنمایی آغازشده و تا میدان دانشگاه ادامه خواهد یافت.(این بخش به صورت تونل کمعمق در کناره جنوبی رودخانه قوریچای خواهد بود) همچنین پل غیرهمسطحی نیز بر روی بلوار ۲۹ بهمن برای عبور مترو تعبیه شده است. بخش سوم خط یک مترو تبریز که به صورت تونل عمیق خواهد بود، از میدان دانشگاه تا میدان ساعت و سپس میدان ۲۲ بهمن و چهارراه لاله ادامه خواهد یافت. بخش چهارم خط یک متروی تبریز که بهصورت تونل نیمه عمیق احداث میشود، از چهارراه لاله شروع شده و به پایانه لاله منتهی خواهد شد. تحقق نیافتن وعدههای متعدد افتتاح مترو تبریز در حالی به موضوع تکراری تبدیل شده که هنوز تکلیف ورود واگنهای خریداری شده برای راهاندازی ۶ کیلومتر اول خط یک مترو به تبریز مشخص نیست و بدیهی است که بدون وجود واگن، اصلا امکان راهاندازی این سامانه وجود ندارد؛ موضوعی که شهردار تبریز به عنوان متولی اصلی اجرای این پروژه، همواره امکان بهرهبرداری از مترو را منوط به ورود، نصب، آمادهسازی و راهاندازی واگنها به تبریز دانسته و هرگونه اعلام زمان قطعی در بهرهبرداری از متروی تبریز بدون در نظر گرفتن تأمین و وجود عنصری به نام واگن غیر ممکن است. با تمام این احوال و با وجود بحثهای فراوان در خصوص روند اجرایی متروی تبریز و دخالتهای گاه و بیگاه افراد غیرمرتبط با آن، هنوز این سئوال نزد افکار عمومی بیپاسخ مانده است که بالاخره آرزوی متروسواری شهروندان تبریزی و بهرهمندی مردم برای بهرهبرداری این سامانه ریلی چه زمانی محقق و عملی میشود؟